ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΕΣ ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΚΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ (4)

Το ομοιόμορφα κρυσταλλωμένο μέλι δεν χαλάει, ενώ το ανομοιόμορφα κρυσταλλωμένο ξεχωρίζει το μέλι από το νερό και κινδυνεύει να ξινίσει, οπότε πρέπει να ρευστοποιηθεί σε μπεν-μαρί.
Η κρυστάλλωση του μελιού δεν είναι δείκτης νοθείας, ούτε γνησιότητας. Η κρυστάλλωση είναι ανάλογη με τα ζάκχαρα που περιέχει.
Το μέλι στην κατάψυξη παραμένει όπως το παράγουν οι μέλισσες δηλ. πάντα φρέσκο και η απόψυξη δεν το επηρεάζει.
Τα ανοιχτόχρωμα μέλια είναι πιο αρωματικά, αλλά τα σκουρόχρωμα είναι πιο θρεπτικά, γιατί έχουν μεταλλικά στοιχεία όπως κάλλιο, νάτριο, μαγνήσιο, σίδηρο.
Το μέλι ποτέ δεν χαλάει αν το προφυλάξουμε από το ξίνισμα. Όμως η ευρωπαϊκή νομοθεσία, καθιέρωσε καταγραφή στη συσκευασία λήξης 2-3 χρόνια, αφού κάποια χαρακτηριστικά αλλοιώνονται με το χρόνο, αλλά δεν επηρεάζεται η θρεπτική αξία και δεν είναι επικίνδυνα για την υγεία του καταναλωτή.
Το μέλι (2.500 – 3.000 θερμίδες στο κιλό) παχαίνει λιγότερο από τη ζάχαρη των 4.000 θερμίδων στο κιλό.
Το μέλι περιέχει κυρίως φρουκτόζη, που δεν χρειάζεται ινσουλίνη για να μεταβολιστεί και γι’ αυτό είναι καλύτερο από τη ζάχαρη. Ο γιατρός καθορίζει την ποσότητα του μελιού που θα καταναλώσει ένας διαβητικός.
Παιδιά ηλικίας κάτω των 12 μηνών, δεν τρώνε μέλι, για προφύλαξη από σπάνιες περιπτώσεις, κινδύνου του κλωστηριδίου της αλαντίασης. Αυτά τα σπόρια καταστρέφονται από τα πεπτικά υγρά μετά τους 18 μήνες της ζωής των παιδιών.
Το μέλι δεν νοθεύεται από τον μελισσοκόμο, από σεβασμό στον κόπο του και των μελισσιών του. Το νερό ξινίζει το μέλι  κ αι η ανάμειξή του με γλυκόζη σχηματίζει ανομοιόμορφους κρυστάλλους, στοιβάδες που εύκολα εντοπίζονται για ανάλυση. Όμως μορφή νοθείας υπάρχει από εισαγόμενα (Κίνας, Τουρκίας, Αργεντινής, Μεξικού κ.λ.π.) όπως επίσης και από εμν, που διακινούν αμυλοσιρόπια για μέλι, πόρτα-πόρτα.πόρους γλυκαντικών ουσιών.
Τα φάρμακα απαγορεύονται από την ευρωπαϊκή νομοθεσία, για θεραπευτική χρήση στην κυψέλη. Και ελέγχονται για την ασφάλεια και προστασία των καταναλωτών.
Ο καταναλωτής αγοράζει μέλι προσέχοντας την ετικέτα.
Και για να παραχθεί ένα κιλό μέλι χρειάζεται το έργο της ζωής 2.000 μελισσών.
ΠΗΓΗ: Μελισσοκομική Επιθεώρηση, τόμος 2009, σελ. 26-28, Ιανουαρίου-Φεβρουαρίου, σελ. 26-28

EΠΙΛΕΓΜΕΝΕΣ ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΚΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ < 2 >

Η θυμόλη κατά των βαρρόα:θρυμματίζονται οι κρύσταλλοι να γίνουν σκόνη, για να σκονιστεί κάθε πλαίσιο που έχει μέλισσες με 0,5 δηλ. μισό γραμμάριο  .Επομένως 10 πλαίσια με μέλισσες χρειάζονται 5 γραμμάρια .Για διευκόλυνση  στον υπολογισμό του βάρους το ένα γραμμάριο είναι 2 θήκες του γνωστού Ντεπόν ,καλά πατικωμένες. Όμως για να μην λιποτακτήσουν οι μέλισσες κλείνουμε με χόρτα την είσοδο και θα τα απομακρύνουν αργότερα οι μέλισσες. Χρειάζονται 4 επεμβάσεις ανά 2 μέρες.Και εφαρμογή τον Οκτώβριο, Νοέμβριο ,που είναι περιορισμένος ο γόνος. Η θεραπεία αυτή, αν εφαρμοστεί για 2 χρονιές φέρνει αποτελεσματικότητα 94 έως 99%.
Μια άλλη εφαρμογή είναι η εξής: Σε πλαστικό δοχείο τοποθετούμε 15 γραμμ. Θυμόλη και το σκεπάζουμε με τούλι ,τοποθετώντας το πάνω στους κηρηθροφορείς για 21 μέρες. Όμως η θερμοκρασία περιβάλλοντος δεν πρέπει να είναι υψηλή γιατί εξαχνίζει έντονα τη θυμόλη και η οσμή διώχνει τις μέλισσες από την κυψέλη.
Η θυμόλη σαν εγκεκριμένη ουσία βρίσκεται στο Απιγκουάρντ. Τα υπολείμματα της θυμόλης είναι ανεκτά στο 0,8 χιλιοστά του γραμμ. κατά κιλό στην Ελβετία, όχι όμως στην Ευρώπη δηλ. κάτω από αυτή τη συγκέντρωση δεν ανιχνεύεται στη γεύση του μελιού, που για να γίνει αντιληπτή πρέπει να ξεπεράσει το 1,1 mg/kg.
Αναλύσεις στα υπολείμματα δεν έχουν γίνει στην Ελλάδα.
Τα σπόρια της ασκοσφαίρωσης δεν καταστρέφονται στην κατάψυξη ακόμη και για ένα χρόνο και σε ψύξη μείον 27 βαθμούς Κελσίου.
Η τοποθέτηση μελισσιών γίνεται νόμιμα σε απόσταση το ελάχιστο μέχρι 30 μέτρα από κατοικημένες περιοχές και 25 μέτρα από δημόσιους δρόμους. Αυτά αναγράφονται και στο Μελισσοκομικό Βιβλιάριο, που είναι έγγραφο της Πολιτείας.
ΠΗΓΗ:  Μ.Ε. 2008, Ιανουαρίου – Φεβρουαρίου, σελ. 45-48

ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΤΡΟΦΟΔΟΤΗΣΗΣ ΜΕΛΙΣΣΙΩΝ

Παλαιότερα οι μελισσοκόμοι θεωρούσαν την τροφοδοσία των μελισσιών αναγκαίο κακό και οι περισσότεροι συστηματικά την απόφευγαν, ενώ είναι απόλυτα αναγκαίο να έχουν απόθεμα τροφών στην κυψέλη τους όλο το χρόνο, γιατί έτσι εξασφαλίζεται η ζωή τους σε περιόδους ξηρασίας και στη διάρκεια του Χειμώνα.

Οι επεμβάσεις όμως στο περιβάλλον με αλλοίωση, η καταστροφή του, μειώνουν την επιβίωση της μελισσοκομίας, αφού περιορίζουν τη συλλογή των αναγκαίων τροφών και πρέπει να ενισχυθούν από το μελισσοκόμο.

Όμως αυτό δεν είναι σπατάλη, αλλά απαραίτητη συντήρηση της ζωής του μελισσοκομείου, να μην χαθεί από λιμοκτονία, για μερικές 100άδες γραμμάρια μελιού.

Συνοπτικά λοιπόν η τροφοδότηση των μελισσιών, στις διάφορες εποχές του έτους και σε σχέση με τον επιδιωκόμενο σκοπό, είναι για:

Επαρκή αποθέματα διαχείμασης και αποφυγή της λιμοκτονίας
Διέγερση της βασίλισσας και αύξηση ή συνέχιση της ωοτοκίας
Απόθεμα στην αρχή της Άνοιξης
Απώλειας συλλεκτριών (όπως δηλητηρίαση κ.λ.π.)
Για τη χορήγηση φαρμάκων
Τροφοδοσία σε ειδικές περιπτώσεις όπως:


Α) Βασιλοτροφίας

Β) Σχηματισμού παραφυάδων

Γ) Εγκατάστασης μελισσοδεμάτων

Δ) Συμπλήρωση σεξιόν μελιού



Συνοπτική αναφορά στις περιπτώσεις τροφοδοσίας

Διαχείμαση
Ανάλογα με την περιοχή αλλά για την Ελλάδα 10-25 κιλά μέλι και 1-3 πλαίσια γύρης, μεγαλύτερη κατανάλωση τα δυνατά. Η δριμύτητα του Χειμώνα δεν αυξάνει την κατανάλωση, το μήκος του Χειμώνα επηρεάζει και εξαντλεί τα μελίσσια φέρνοντας λιμοκτονία. Σύμβουλος η πείρα των μελισσοκόμων. Πυκνό ιρόπισ ζάχαρης ελληνικής, με τη σημαιούλα, μέρη 2 νερό 1.

Αποφυγή λιμοκτονίας
Δίνονται μερικά πλαίσια μέλι και αν δεν υπάρχουν, χορηγείται μαλακή ζαχαρόπιττα κοντά στη μελισσόσφαιρα. Αν δεν υπάρχει, χορηγείται κρυσταλλική  ζάχαρη, πάνω από τη μελισσόσφαιρα, σε πιάτο ή ριχό  χαρτόκουτο.

Διεγερτική
Ενισχύει την αίσθηση εισροής τροφών και αυξάνει την ωοτοκία. Πυκνότητα νερού και ζάχαρης 1/1 ή ζάχαρη νερό 2 για αποφυγή της υγρασίας στην κυψέλη, την αρχή της Άνοιξης.

Ενίσχυση αποθεμάτων στην αρχή της Άνοιξης
Τότε χρειάζονται μεγάλες ποσότητες τροφών και πρέπει να δοθούν Φεβρουάριο – Μάρτη – Απρίλη: κάθε βδομάδα 2 ή και περισσότερα λίτρα σιρόπι, 2 ζάχαρη και 1 νερό για σύντομη αποθήκευση. Πρέπει να γίνεται προσθήκη καλοχτισμένων κηρηθρών για να μην μπλοκάρεται ο ρυθμός της ωοτοκίας.

Περιπτώσεις απώλειας συλλεκτριών
Από δηλητηρίαση, μετακίνηση σε μακρινές αποστάσεις από το χώρο του μελισσοκομείου. Όταν γίνονται την ημέρα και υπάρχουν βέβαιες απώλειες. Αλλά και σε τροφοδοσία παραφυάδων: Τροφοδότηση ½ ή 1/1 αν στερηθεί νερού, αλλά σε υψηλή θερμοκρασία χρειάζεται παροχή νερού.

Χορήγηση φαρμάκων με τροφή
Συνήθως αντιβιοτικά, όπως τερραμυκίνη, φουμιντίλ (υπάρχει;) και άλλα αντιβιοτικά , που πρέπει να υπάρχουν μέσα στο μελίσσι, όσο υπάρχει η παθογόνα κατάσταση. Η σταθερότητα στο νερό επηρεάζει αποφασιστικά τη μορφή της τροφής που χορηγούμε.

Τερραμυκίνη: διασπάται γρήγορα στο νερό και στα διαλύματα της ζάχαρης με νερά. Καλύτερη λοιπόν είναι η χορήγηση με άχνη ζάχαρη αλλά και να μην περιέχει άμυλο.

Το Φουμιντίλ δεν διασπάται εύκολα στο νερό και πρέπει με σιρόπι.

Τα μυκοστατικά είναι ανθεκτικά στα υδατικά διαλύματα. Η παρουσία υγρασίας όμως αυξάνει τις μυκητιάσεις και καλύτερη είναι η χορήγηση με γυρεόπιττες ή πυκνό σιρόπι.

Η μακροχρόνια παρουσία αντιβιοτικών, και ιδιαίτερα μυκοστατικών, αυξάνουν τον κίνδυνο μόλυνσης του μελιού με κατάλοιπά τους. Πρέπει λοιπόν να περιορίζεται ο χρόνος παραμονής σε 45 μέρες πριν από τη μελιτοφορία.

Έναρξη και αποπεράτωση βασιλοτροφίας

Τροφοδοτούνται εντατικά με σιρόπι 2/1 και ταυτόχρονα με γυρεόπιττα, ενώ  περισσότερες λεπτομέρειες υπάρχουν στα άρθρα βασιλοτροφίας.

Τροφοδότηση κατά το σχηματισμό παραφυάδων

Για να μην προκαλούμε ενόχληση μέχρι τη γονιμοποίηση ,τροφοδοτούμε από την αρχή με μια ζαχαρόπιττα που καλύπτει όλη την επιφάνεια των κηρηθροφορέων.

Εγκατάσταση μελισσοδεμάτων

Χρειάζονται έντονη τροφοδότηση κατά την αρχική εγκατάστασή τους για να χτιστούν οι απαιτούμενες κηρήθρες, να αρχίσει η βασίλισσα την ωοτοκία της και να αποκτήσει σταθερό ρυθμό συντομότερα.

Συμπλήρωση ημιτελών σεξιών

Απαιτεί σημαντική ιδιαιτερότητα,γιατί δεν γίνεται με σιρόπι, αλλά με μέλι και μάλιστα της ίδιας ποσότητας που υπάρχει στα σεξιόν.

Για να διευκολυνθεί η πρόσληψη του μελιού από τις μέλισσες, αραιώνεται με προσθήκη 2,5 λίτρων νερού σε 10 κιλά μέλι και χορηγούνται σε κάθε μελίσσι μέρα παρά μέρα 4 κιλά αραιωμένο μέλι, ενώ πρέπει να διακοπεί η τροφοδοσία για να προσλάβουν οι μέλισσες το μέλι που τους χορηγήθηκε πρόχειρα στη γονοφωλιά και να αποφευχθεί ο κίνδυνος μπλοκαρίσματος της βασίλισσας.

Τροφές που χρησιμοποιούνται στην τροφοδότηση των μελισσιών

Το μέλι είναι η καλύτερη τροφή, αλλά επισύρει κίνδυνο λεηλασίας και μετάδοσης ασθενειών, ιδιαίτερα της Αμερικανικής Σηψιγονίας, αν υπάρχει σ’ αυτό μόλυνση.

Τροφοδότηση με σφραγισμένο μέλι (ώριμο)

Εύκολη και γρήγορη μέθοδος, όταν κινδυνεύουν από λιμοκτονία στη διάρκεια του Χειμώνα ή στην αρχή της Άνοιξης.

Υψηλότερο το κόστος και απαιτείται ειδικός χώρος για φύλαξη των πατωμάτων με τις κηρήθρες, ενώ μπορούν να φυλαχτούν πλαίσια με χαμηλή ποιότητα, όπως πολύκομπου, ερείκης, σουσούρας (κισσούρι) κ.λ.π. και τροφοδότηση στην αρχή της Άνοιξης.

Όμως να προβλεφθεί  και η περίπτωση φύλαξης πλαισίων με νεοχτισμένες κηρήθρες, που διατρέχουν τον κίνδυνο καταστροφής στη φυγοκέντρισή τους στο μελιτοεξαγωγέα, επειδή δεν είναι σταθερές.



Τροφοδότηση με μέλι μέσα σε τροφοδότες

Το μέλι αραιώνεται με νερό 1/3 και τοποθετείται σε εσωτερικό τροφοδότη για αποφυγή της λεηλασίας. Και η τροφοδότηση γίνεται το βράδυ και για τον κίνδυνο της Αμερικάνικης Σηψιγονίας, δεν τροφοδοτούμε με άγνωστο μέλι. Τέτοιο μέλι πριν δοθεί πρέπει να θερμανθεί στους 1οο βαθμούς επί 20 λεπτά. Αλλά η υπερθέρμανση αυτή αυξάνει την HMF (υδροξυ – μεθυλο – φουρφουράση) ,ουσία που μπορεί να δράσει τοξικά για τα μελίσσια, όταν ξεπεράσει κάποια όρια.

Με θέρμανση του μελιού στους 70 βαθμούς για 5 λεπτά περιορίζεται σημαντικά ο κίνδυνος μετάδοσης ασθενειών, δεν αποκλείεται όμως η πιθανότητα μετάδοσης της Αμερικάνικης Σηψιγονίας.



Τροφοδότηση με κρυσταλλωμένο μέλι

Κόβεται το μέλι με τη βοήθεια σπάτουλας αντοχής και τα κομμάτια του πλάθονται σε μικρές πίττες και τοποθετούνται επάνω στους κηρηθροφορείς, που βρίσκεται η μελισσόσφαιρα, σε μελίσσια που κινδυνεύουν από λιμοκτονία. Αλλά για να το προσλάβει το μελίσσι έχει ανάγκη από νερό για να διαλύσει τους κρυστάλλους. Βέβαια το Χειμώνα με την υγρασία το μελίσσι βρίσκει νερό. Την Άνοιξη όμως χρειάζεται πολύ νερό και πρέπει να το φροντίσει ο μελισσοκόμος.

Και  αν   η θερμοκρασία περιβάλλοντος είναι υψηλή ή αν το μελίσσι εκτρέφει αρκετό γόνο, που ανεβάζει  τη θερμοκρασία στην κυψέλη, τότε το κρυσταλλωμένο μέλι ρευστοποιείται και τρέχει στον πυθμένα, που είναι επικίνδυνο για λεηλασία.Μπορεί όμως να συνθλιβεται σε μίξερ και να πλάθεται σε λεπτόκοκκη πίττα για να δοθεί  πάνω στους κηρηθροφορείς της μελισσόσφαιρας. 

Η τροφοδοσία με μέλι είναι δαπανηρή και αιτία λεηλασίας. Έτσι είναι καλύτερο να αφήνεται το περίσσευμα μέσα στο μελίσσι, κατά την προετοιμασία της διαχείμασης για να  καταναλωθεί.

Η ζάχαρη (Σουρκρόζη)

Είναι η πιο συνηθισμένη μελισσοτροφή σε όλο τον κόσμο. Μπορεί να δοθεί σε κρυσταλλική μορφή ή άχνη (χωρίς άμυλο). Ο τρόπος χρήσης της κατά περίπτωση διαφέρει, όπως ζαχαρίπιττα, γυρεόπιττα, υγρή μορφή κ.λ.π., ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες και την κατάσταση του μελισσιού. Είναι απόλυτα πέψιμη τροφή και αξιοποιείται από τη μέλισσα χωρίς πρόβλημα.. Αλλά αναμιγμένη  με άλλα συστατικά, όπως άμυλο ή κυτταρίνες ή άλλα σάκχαρα, άπεπτα  στις μέλισσες, μπορεί να προκαλέσει προβλήματα στο μελίσσι.

Κρυσταλλική ή άχνη ζάχαρη (όμως ελληνική με τη σημαιούλα ,που δεν υπάρχει στα σούπερ μάρκετς,αλλά στα παντοπωλεία της γειτονειάς μας).

Είναι ο ευκολότερος τρόπος χορήγησης τροφής στο μελίσσι, όχι όμως και ο καλύτερος.

Είναι  λύση ανάγκης, στα μελίσσια που κινδυνεύουν να ξεμείνουν από τροφή στα τέλη του Χειμώνα. Όταν μέσα σ’ ένα ρηχό πιάτο ή σε χάρτινο ρηχό κουτί, τοποθετηθεί στους κηρηθροφορείς πάνω από την μελισσόσφαιρα. Αλλά αυτός ο τρόπος μειονεκτεί, γιατί χρειάζεται νερό για να τη διαλύσουν και να τη προσλάβουν οι μέλισσες.

Υπολογίζεται ότι το 20% της προσλαμβανόμενης ζάχαρης καταναλώνει από τις μέλισσες σαν ενέργεια για να μετατραπεί αυτή σε μέλι. Την κρυσταλλική πολλές φορές τη θεωρούν σκουπίδι και την αποβάλλουν.

Όμως αν υπάρχει νεκτραροέκκριση  δεν την προσλαμβάνουν. Αλλά αυτή η περίπτωση δεν προκαλεί λεηλασία.

Μερικοί την χρησιμοποιούν στο τέλος του Χειμώνα για να διεγείρει την ωοτοκία της βασίλισσας, που όμως υστερεί από το σιρόπι και τη ζαχαρόπιττα. Αλλά δεν πρέπει να χρησιμοποιείται με αυτόν τον τρόπο, είναι λάθος.

Σιρόπι ζάχαρης

Είναι ο συνηθέστερος τρόπος παγκόσμιας εφαρμογής. Απλή είναι η παρασκευή του σιροπιού, με διάφορες πυκνότητες, ανάλογα με τις επόμενες  περιπτώσειςπεριπτώσεις: (1/1 σημαίνει, ένα δοχείο νερού και ένα ίδιο ζάχαρης):

Για τροφοδότηση διαχείμασης, ανάπτυξης παραφυάδων, για μελίσσια βασιλοτροφίας, για εξασφάλιση αποθεμάτων στην αρχή της Άνοιξης, πρέπει να είναι πυκνότερο: 2 ζάχαρη + 1 νερό, ενώ για διεγερτική τροφοδοσία μπορεί να είναι όση ζάχαρη τόσο νερό δηλ. 1/1.

Η διάλυση της ζάχαρης στο κρύο νερό είναι εύκολη και ευκολότερη στο ζεστό νερό.

Το σιρόπι  όμως της διαχείμασης είναι πιθανό να κρυσταλλώσει μέσα στα κελιά, αλλά με την προσθήκη ταρταρικού οξέως, διασπάται η ζαχαρόζη σε γλυκόζη και φρουκτόζη και παρεμποδίζεται η κρυστάλλωση.

Η αναλογία είναι μια κουταλιά του καφέ ταρταρικού οξέως για κάθε 12 κιλά ζάχαρης.

Η τροφοδότηση όμως πρέπει να γίνεται σούρουπο, για αποφυγή λεηλασίας.

ΠΗΓΗ: Μ.Ε. 1997, σελ. 453-460

ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΕΣ ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΚΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ

1. Η Αμερικάνικη Σηψιγονία όταν διαγνωστεί σε κάποια μελίσσια πρέπει να καταστρέφονται με κάψιμο όλων των κηρήθρων,όπως και νέες απρόσβλητες για να μην γίνει διασπορά της αρρώστιας. Όχι όμως και τις μελωμένες. Η απολύμανση των κηρηθρών γίνεται με καυσιτκή ποτάσα, διαλυμένη σε νερό 1%, δηλ. 100 γραμμ. στα 10 λίτρα νερό. Όπως και στη Νοζεμίαση και άλλες ασθένειες βυθίζονται 15 λεπτά μέσα σε καζάνι. Όμως χρειάζεται μεγάλη προσοχή, γιατί το διάλυμα είναι έντονα ερεθιστικό στο δέρμα και τα μάτια. Χρησιμοποιούμε ποδιά προστασίας, οξεάντοχα γάντια και προστατευτικά γυαλιά και κοντά σε νερό, μήπως γίνει πιτσίλισμα, για ξέπλυμα αμέσως. Πρώτα τοποθετείται η ποτάσα σε δοχείο και μετά το νερό για να μην εκτινάσσονται σταγόνες. Το χλώριο (χλωρίνη) προκαλεί πρόβλημα στα πλαίσια, στο σύρμα και επιβαρύνει το μέλι, που το κάνει ακατάλληλο.
2. Αποζημιώσεις για απώλειες μελισσιών από Αμερικάνικη Σηψιγονία, Νοζεμίαση, τη Νοζέμα Απίς, αρκούδες και πυρκαγιές, καλύπτει ο ΕΛΓΑ, όταν η ζημιά είναι σε βαθμό μη βιώσιμη και η κατάσταση μη αναστρέψιμη για το μελισσοκομικό κεφάλαιο.Όμως να γίνει καταγραφή της από τους ελεγκτές του ΕΛΓΑ και μετά να καταστραφούν ή να αποσυρθούν τα μελίσσια. Δεν καλύπτονται, όταν ο μελισσοκόμος δεν έλαβε έγκαιρα τα κατάλληλα μέτρα προστασίας του ζωϊκού κεφαλαίου, ή δεν έχει δηλώσει έγκαιρα τη ζημιά που εξελίχθηκε, δηλ. την ίδια μέρα ή την αμέσως επόμενη εργάσιμη, στο αρμόδιο υποκατάστημα του ΕΛΓΑ. Όμως εξαιρούνται της αποζημίωσης μελισσοκομεία κάτω από 10 μελίσσια. Αυτά σύμφωνα με την απόφαση 321956 που έχει δημοσιευθεί στην εφημερίδα του κράτους (ΦΕΚ 2130/14-10-2008).
3. Το Β401 είναι εγκεκριμένο σκεύασμα εναντίον του κηρόσκορου για να χρησιμοποιηθεί στην αποθήκη, αλλά και στις κυψέλες. Όμως οι κηρήθρες πρέπει να ψεκαστούν καλά, για να προστατευτούν από τον κηρόσκορο. Το Β401, το εμπορεύεται η εταιρία ΑΝΕΛ STANDARD Ε.Ε. (ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ & ΣΙΑ).
4. Μέλι με μικρό βαθμό ζύμωσης (ξύνισμα), μπορεί να ταγιστεί στις μέλισσες, αφού πρώτα αναδευτεί καλά και θερμανθεί για 5 λεπτά στους 70 βαθμούς. Καλό είναι να χρησιμοποιηθεί  για την Παρασκευή ζαχαροζύμαρου με άχνη ζάχαρη: 1 μέρος μέλι και 3 ζάχαρη, αλλά όχι για το Φθινόπωρο, που οι μέλισσες είναι περιορισμένες στην κυψέλη για μεγάλο χρονικό διάστημα και ένα ξινισμένο μέλι μπορεί να προκαλέσει πολλά προβλήματα. Όταν ετοιμαστεί, να αποθηκευτεί για την επόμενη Άνοιξη. Σαν λίγο ξινισμένο δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί, σαν αμιγή τροφή στις μέλισσες.
5. Μόνο για την βαρροάτωση επιτρέπεται να χρησιμοποιηθούν θεραπευτικά μέσα στην κυψέλη και τα εγκεκριμένα σκευάσματα είναι τα εξής: Απιστάν, Απικάρτ, Περιζίν, Μπαϊβάρολ, Θιμοβάρη, Τσεκ – Μάϊτε. Πολλά και φιλικά σκευάσματα όπως:Θυμόλη, Γαλακτικό Οξύ, Φορμικό Οξύ κ.α. Αυτά που δεν έχουν έγκριση δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται μέσα στην κυψέλη, γιατί είναι επικίνδυνα για τις μέλισσες και αφήνουν υπολείμματα στα προϊόντα της κυψέλης, γι’ αυτό είναι ακατάλληλα.
6. Μελίσσια που μεταφέρθηκαν σε άλλο μέρος ξεχνούν την αρχική θέση τους,όταν περάσουν 3-8 μέρες, αλλά για άλλους χρειάζονται 20 ημέρες (χωρίς απώλειες).
7. Το Φουμιντίλ απαγορεύτηκε από την ευρωπαϊκή ένωση για τη θεραπεία από τη Νοζέμα Σεράνε, γιατί είναι: α) επικίνδυνο για την ανθρώπινη υγεία, β) δύσκολα η φαρμακευτική εταιρία μπορεί να στηρίξει φάκελο έγκρισης του σκευάσματος.

ΠΗΓΗ: Μελισσοκομική Επιθεώρηση 2010, σελ. 55-56

Μελισσοκομικές Συμβουλές

1. Στην Ελλάδα απαγορεύεται στην σήμανση του μελιού να αναγράφονται λέξεις όπως: αγνό φυσικό, ανόθευτo, ανεπεξέργαστο, χωρίς φάρμακα και άλλα, γιατί η χώρα μας έχει εναρμονιστεί πλήρως με την οδηγία 2000/13 της EE στην οποία αναφέρεται, ότι η σήμανση δεν πρέπει να υπαινίσσεται ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, που έχουν όλα τα παρόμοια τρόφιμα. Όμως άλλες χώρες ,όπως η Αγγλία, δεν δέχτηκαν τον εναρμονισμό και έτσι το αγγλικό μέλι, που μπορεί να παράγεται σε οποιαδήποτε τρίτη χώρα, μπορεί να κυκλοφορήσει παρά τις απαγορεύσεις της Ε.Ε. Η Διεπαγγελματική Οργάνωση Μελιού και Λοιπών Προϊόντων που από το 2011 (Μ.Ε., σελ. 258) πληροφορηθήκαμε τη διαφήμιση  ελληνικού μελιού στην Αγγλία, ίσως να ασχολήθηκε και να έχει επιτύχει κάτι σημαντικό, ότι οι Άγγλοι πραγματικά διαφημίζουν το ελληνικό μέλι μας, όταν εμείς δεχόμαστε την ισοπέδωση όλων των μελιών, όπως και την καταστροφή της μελισσοκομίας μας, με συγκάλυψη: (ανάρτησή μας 18-10-2013: Αποδεκατισμός της Μελισσοκομίας στην Αττική) και όχι μόνο να προσθέσουμε. Το ζητούμενο όμως είναι αν τα μέλια τρίτων χωρών προβάλλονται σαν ελληνικά. Οπότε η διαφήμιση λειτουργεί αρνητικά, γιατί τότε συγκαλυμμένα η διαφήμιση γίνεται  ουσιαστική δυσφήμιση ,με αυτή την ισοπέδωση όλων των μελιών, με συγκάλυψη υπαρκτών (και διαπιστωμένων εργαστηριακά) χαρακτηριστικών, που δεν προβάλλονται όπως θέλει η οδηγία.
2. Έτσι το αγγλικό μέλι που προέρχεται από Όποια Τρίτη χώρα, έχει το δικαίωμα να κυκλοφορήσει στην Ελλάδα με τις ενδείξεις: αγνό, φυσικό και ανεπεξέργαστο,και το κάνει,  άσχετα με την ποιότητα και την απαγόρευση στη χώρα μας. Και ασφαλώς είναι αθέμιτος  ανταγωνισμός σε βάρος των ελληνικών μελιών. Η Εθνική Διεπαγγελματική Οργάνωση Μελιού και Λοιπών Προϊόντων, θα έπρεπε να ασχοληθεί  με αυτό το θέμα.
3. Στις βαμβακοκαλλιέργειες χρησιμοποιούνται φυτοπροστατευτικές ουσίες, αλλά το μέλι προστατεύεται από την ρύπανση με κάποιους οργανισμούς που λειτουργούν και είναι οι εξής: Ο θάνατος των συλλεκτριών μελισσών στον αγρό, όπως εντοπισμός των συλλεκτριών με το επιβαρυμένο νέκταρ στην είσοδο ,από τους φρουρούς και η απομάκρυνσή τους και η μη αποδοχή των μολυσμένων νεκταριών και απόρριψη της επεξεργασίας τους. Όμως για την γύρη δεν έγιναν πειράματα με αποτελέσματα. Η γυρεοσυλλέκτρια αφήνει το φορτίο της στη γυρεοπαγίδα και μπαίνει στην κυψέλη ή απομακρύνεται από τις οικιακές μέλισσες. Η επικινδυνότητα της γύρης έχει σχέση με την ουσία,αφού  τα διάφορα δηλητήρια μέσα στην κυψέλη είναι πολύ σταθερά και θανατώνουν για μήνες τις μέλισσες. Το Καραπαρίλ δραστική ουσία του Σεβίν, τοξικού στις μέλισσες για 9 μήνες. Το Αρσενικό Ασβέστιο για 6 μήνες. Το Μεθυμίλ για 8 μήνες. Το Μεθυλοπαραθένειο για 14 μήνες. Υπολείμματα Νεονικοτινοειδών σε υποθανατηφόρες συγκεντρώσεις μεταφέρονται με τη γύρη στην κυψέλη και παραμένουν σταθερά μέχρι να καταναλωθούν από τις μέλισσες. Και τέλος οι απώλειες μελισσών για το 2011 πιθανό να οφειλόταν στην κατανάλωση μολυσμένης γύρης ,που συνέλεξαν οι μέλισσες στα βαμβάκια της προηγούμενης χρονιάς, την ελαιόκραμβη, τα καλαμπόκια και τον ηλίανθο,αφού στους τόπους αυτών των καλλιεργειών δεν υπάρχουν φοίνικες για να ψεκαστούν     με Νεονικοτινοειδή(όπως έγινε από το 2010 -2012 στην Αττική και όχι μόνο,όταν καταστράφηκε η μελισσοκομία).
4. Ο γόνος μεταφέρεται από μελίσσι σε μελίσσι ελεύθερα. Όμως με τις μέλισσες πρέπει να γίνει με τη μέθοδο της εφημερίδας.
5. Ο βασιλικός πολτός αλλοιώνεται από το φως και χρειάζεται σκουρόχρωμο βαζάκι και για την προστασία από το φως περιτυλίγεται με αλουμινόφυλλο κουζίνας.
6. εκδηλώνεται σε μορφή δερματίτιδας και μπορεί να παρουσιαστεί σε άτομα που δεν είναι μελισσοκόμοι. Παρουσιάζεται με την κατάποση, αλλά και με την επαφή. Αρχικά είναι με τη μορφή εκζέματος και φλεγμονή των βλενοειδών  μεμβρανών. Ιδιαίτερα όταν υπάρχουν κοντά λεύκες. Και όταν παρουσιαστεί δερματίτιδα καλό είναι να χρησιμοποιούνται αλοιφές που περιέχουν 10% προπυνελογλυκόλη, αλοιφές με λιντοκαϊνη ή κορτινοειδείς αλοιφές. Και ως προφύλαξη η επάλειψη των χεριών με κρέμες σιλικόνης πριν να γίνει επαφή με την προπόλη.
7. Η ζωή των μελισσών επηρεάζεται: α) Από την τάση του δικτύου της ΔΕΗ στην περιοχή τους, που όταν είναι πάνω από 1,4 kW/m καταναλώνουν περισσότερες τροφές. Στα 4 kW/m παράγουν λιγότερο μέλι και αυξάνεται η απώλεια μελισσιών (δηλ. Θνησιμότητα). Σε υψηλότερη τάση από τα 4 kW/m προπαλιάζουν περισσότερο στην είσοδο και τα πλαίσια. Σε πάνω από 7,4 kW/m εγκαταλείπουν την κυψέλη και τέλος στα 50 kW/m, οι μέλισσες γίνονται ιδιαίτερα επιθετικές, β) Από φυτά που προκαλούν επιθετικότητα στις μέλισσες ,όπως ρείκια, κουμαριές, καστανιές, πορτοκαλιά κ.α. Όμως οι ψεκασμοί της ίσως να προκαλέσουν θάνατο στις μέλισσες ίσως και κάποια φυτοφάρμακα κάνουν τις μέλισσες να τρώγονται μεταξύ τους, νεκρές στις εισόδους και μαύρες, γυαλιστερές, κάποια χημικά φυτοφάρμακα (νεονικοτινοειδή), παραμένουν στον αγρό για περισσότερο από 18 μήνες και πολύ περισσότερο στη γύρη. Αυτά προκαλούν επιθετικότητα γ) Αλλά και υβριδισμοί, όταν δημιουργηθούν με άλλες φυλές μελισσών. Αν κάποιος γείτονας έφερε ξένες βασίλισσες και έγιναν ανεξέλεγκτες διασταυρώσεις,  που η επιθετικότητα εμφανίζεται συνήθως μετά την πρώτη γενιά.
8. Το Φθινόπωρο δεν αναπτύσσονται τα μελίσσια και είναι φυσικό. Για να μην συρρικνωθεί όμως αισθητά ο πληθυσμός τους πρέπει να μεταφερθούν σε καθυστερημένες ανθοφορίες που δίνουν γύρη (ρείκια, κισσός κ.α.). Αν είναι αδύνατα χρειάζονται τροφοδότηση με πρωτεϊνική μορφή δηλαδή γύρη, γυρεόπιττα, νέες βασίλισσες και καλές και χώρος για τη γέννα. Και προς τα τέλη του Φθινοπώρου μια καλή θεραπεία για τη βαρρόα και τη νοζεμίαση.
9. : Οι μέλισσες αντιλαμβάνονται την απουσία τηςβασίλισσας μετά 6 ώρες ορφάνια και η εισαγωγή μπορεί να γίνει μετά από 24 ώρες. Η άμεση εισαγωγή έχει αυξημένο κίνδυνο αποτυχίας. Γι’ αυτό καπνίζεται καλά το μελίσσι και η βασίλισσα δεν εισάγεται από την είσοδο, αφού ψεκαστεί με σιρόπι, τινάζεται το μελίσσι στην είσοδο και ανάμεσά του τοποθετείται η βασίλισσα ή αφαιρείται  η παλιά και στην ίδια θέση τοποθετείται η νέα αφού πρώτα σκεπαστεί με μέλι. Όμως η εισαγωγή βασιλισσών έχει επιτυχία αν οι μέλισσες μείνουν ορφανές για 24 ώρες τουλάχιστον και εισάγεται η βασίλισσα με ένα μεγάλο αριθμό νέων μελισσών (π.χ. συνένωση με κυψελίδιο) ,εισαγωγή με πλαισιοκηρήθρες με εκκολαπτόμενο γόνο, με γόνο απομόνωσης της βασίλισσας μαζί με πλαίσιο γόνου.
10. Οι βασίλισσες που παραλήφθηκαν ταχυδρομικά μετά από μέρες δεν πρέπει να ελευθερώνονται αμέσως, αλλά μετά κάποιες ώρες σε σκοτεινό χώρο, χωρίς αέρα, με θερμοκρασία 20-35 βαθμούς και υγρασία 40%, δίνοντας νερό 2 φορές την ημέρα, βρέχοντας με μερικές σταγόνες το πλέγμα, από το κλουβάκι της εισαγωγής. Το μελίσσι που θα εισαχθεί να είναι ήρεμο, όχι μετά την επιθεώρηση και τροφοδότηση με την εισαγωγή, με σιρόπι και γύρη, αν δεν υπάρχει καλή νεκταροέκκριση. Και να θυμόμαστε ότι οι βασίλισσες γίνονται καλύτερα δεκτές ένα μήνα μετά την εκκολαψή τους, ενώ μετά την εισαγωγή τους, αφήνουμε το μελίσσι ανενόχλητο για 10 ημέρες. (Πηγή: Μ.Ε., τόμος 11ος, σελ. 258-261).
11. Οι Πυρολιξινίδες είναι μια μεγάλη ομάδα ουσιών με ποικίλα επίπεδα τοξικότητας, που δύσκολα μπορεί  να προσδιοριστεί με ακρίβεια για τον άνθρωπο ,αφού δεν υπάρχουν στοιχεία από μακροχρόνια λήψη χαμηλής δόσης από αυτές. Μόνο μελέτες που έχουν δημοσιευτεί δειγματικά αναφέρουν κάποια μέλια από περιοχές και φυτικές πηγές κυρίως από τα γένη Έκχιουμ, Ηλιοτροπίου και Σενέσιο. Αναφορικά για τον ανθρώπινο οργανισμό, από την ύπαρξη πυρολιζιδινών στο μέλι δεν υπάρχουν ασφαλείς απαντήσεις. Αν και φαίνεται ότι δεν κινδυνεύει ο άνθρωπος από την κατανάλωση μελιού. Έτσι χρειάζονται ακόμα αρκετά πειράματα για τεκμηρίωση σε βάθος χρόνου. (Πηγή: α) Μ.Ε., 2001, σελ. 258-262

Επιλεγμένες Μελισσοκομικές Συμβουλές

1. Οι μελισσοκόμοι φορολογούνται ανάλογα με τον αριθμό των κυψελών, που δηλώνουν στη φορολογική τους δήλωση και στο βιβλιάριό τους. Βιβλία εσόδων – εξόδων, όσοι έχουν μπει σε κανονικό καθεστώς της φορολογίας και αποδείξεις εκδίδουν όσοι διαθέτουν προϊόντα μέσω λαϊκών αγορών.
2. Οι πλαστικοί πάτοι κυψελών, δεν επιτρέπονται στη βιολογική μελισσοκομία, αλλά δεν δέχονται  και απολύμανση με φλόγα και δεν είναι διαπιστωμένη η αντοχή τους. Στις μεταφορές το βάρος τους πρέπει να αξιολογηθεί. Και άλλες παρατηρήσεις, πρέπει να γνωστοποιούνται στον κατασκευαστή τους ,για βελτιώσεις.
3. Αδύνατα μελίσσια που μπορούν να ξεχειμωνιάσουν, είναι καλύτερα να συνενώνονται  την ερχόμενη Άνοιξη για να εκμεταλλευτούν την ωοτοκία των βασιλισσών. Αν είναι αδύναμα για ξεχειμώνιασμα, πρέπει να συνενώνονται αμέσως πριν το ξεχειμώνιασμα.
4. Η Νοζεμίαση αντιμετωπίζεται πρώτιστα με μέτρα υγιεινής, που ενισχύουν την άμυνα του μελισσιού. Χρειάζεται καταπολέμηση της βαρρόα, που ταλαιπωρεί περισσότερο τα μελίσσια. Τα αδύνατα πρέπει να συνενώνονται. Οι παλιές κηρήθρες να απομακρυνθούν και τα μελίσσια να είναι στεγνά σε προσήλιο και ξηρό μέρος. Όχι συνένωση με άρρωστα. Τροφοδότηση την Άνοιξη και το Καλοκαίρι, όταν μειώνονται οι βοσκές. Όταν είναι στα πεύκα χρειάζονται πρωτεϊνη (γύρη, γυρεόπιτες, υποκατάστατα ή αντικατάστατα γύρης) ,για να ανανεώσουν πληθυσμούς. Απολύμανση μελισσοκομικού υλικού. Οι κηρήθρες με οξικό οξύ 100 ml, ανά όροφο για 8 μέρες, αερισμός 48 ώρες. Καυστική σόδα 0,5 του κιλού σε 50 λίτρα νερό και εμβάπτιση για 15 λεπτά, καλό ξέπλυμα και θέρμανση των κηρηθρών στους 49 βαθμούς, για 24 ώρες. Σίγουρη διάγνωση γίνεται με 60 μέλισσες νεκρές από την είσοδο ή εσωτερικά 10 μέλισσες από κάθε πλαίσιο,ΌΤΑΝ ΣΤΑΛΟΎΝ ΣΕ ΕΙΔΙΚΕΥΜΈΝΟ ΕΡΓΑΣΤΉΡΙΟ ΜΕΛΙΣΣΟΠΑΘΟΛΟΓΊΑΣ ,όπως  το εργαστήριο του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσαλονίκης.             Πηγή: Μ.Ε. 2011 σελ.45

Πρακτικές και εύκολες δοκιμές της νοθείας στο μέλι

Νοθευμένο μέλι

Η μελάσα (σάκχαρα και νερό) είναι ένα από τα υλικά που χρησιμοποιείται μερικές φορές στην νοθεία του μελιού. 
Εάν ένα φιτίλι βαμβακιού βυθιστεί σε καθαρό μέλι, και μετά προσπαθήσεις με έναν αναπτήρα να το ανάψεις, τότε έστω και δύσκολα θα πάρει φωτιά.
Εάν όμως αυτή η δοκιμή γίνει με το αλλοιωμένο μέλι, η παρουσία νερού στο μέλι δεν επιτρέπει στο μέλι να καεί, και έτσι θα παραγάγει έναν ήχο τριξίματος.

Αυτό συμβαίνει γιατί το νοθευμένο μέλι είναι λιγότερο πυκνό και έχει αρκετή υγρασία.

Αν μια σταγόνα μελιού βουτηγμένη σε κρύο νερό παραμένει συγκρατημένη και δε διαλυθεί αμέσως, τότε το πιθανότερο είναι να πρόκειται για καθαρό μέλι.
Αυτό μπορεί να παρατηρηθεί καλύτερα κοιτάζοντας προς το φως. 

Αν οι άκρες της σταγόνας αρχίζουν να ανοίγουν κατά τη βύθιση στο νερό, τότε το μέλι πολύ πιθανό να έχει νοθευτεί με ουσίες που φέρουν αρκετή υγρασία.

Για την ακρίβεια σε ένα ποτήρι κρύο νερό:

α) το καθαρό μέλι χύνεται στον πυθμένα χωρίς να διαλύεται εύκολα.

β) και γ) μέλι αναμειγμένο με 70% σιρόπι ζάχαρης.
Δε χύνεται όπως το μέλι και δημιουργεί αναταραχή και θόλωση σχεδόν στιγμιαία, ειδικά όταν ρίχνουμε μεγάλη ποσότητα και ανακινούμε ελαφρά το νερό.
Το σιρόπι εναποθέτεται ανομοιόμορφα στον πάτο.

 

δ) σε σκέτο σιρόπι ζάχαρης, η θόλωση είναι ακόμα πιο έντονη και δεν υπάρχει εμφανής εναπόθεση στον πάτο.

Το μέλι μπορεί επίσης να αλλοιωθεί με την προσθήκη ενός συγκεκριμένου ποσοστού αλευριού ή αμύλου, με σκοπό την αύξηση του βάρους και της λευκότητας του. 

Αυτού του είδους νοθεία μπορεί να ανιχνευθεί εύκολα με τη μίξη του μελιού με λίγο κρύο νερό. 

Εάν το μέλι περιέχει το αλεύρι ή το άμυλο, θα πέσουν στο πάτο του σκεύους, ενώ το ίδιο το μέλι διαλύεται γρήγορα. 

Όταν το μέλι που αναμίχθηκε με το αλεύρι ή το άμυλο θερμανθεί, το μέλι υγροποιείται στην αρχή, και όταν ψυχθεί γίνεται πιο σκληρό.

Η προσθήκη της εμπορικής γλυκόζης στο μέλι μπορεί να ανιχνευθεί με μια δοκιμή ιωδίου. 

Ένα μικρό δείγμα του μελιού είναι αραιωμένο σε ίση ποσότητα νερού, 1g ιώδιο και 3g του ιωδιούχου καλίου αναμιγνύονται με 50ml νερού και αυτό το διάλυμα προστίθεται έπειτα στο αραιωμένο μέλι. 

Εάν το μέλι περιέχει την εμπορική γλυκόζη, το μείγμα θα γίνει κόκκινο ή ιώδες λόγω της παρουσίας των αποκαλούμενων κόκκινων δεξτρινών που βρίσκονται στο τεχνητό προϊόν γλυκόζης.

Σε κάθε περίπτωση πάντως αν υπάρχει ένα ύποπτο μέλι, ειδικά όταν πρόκειται για μεγάλες ποσότητες (που σημαίνει μεγάλο κόστος) θα πρέπει να μένει χωριστά από άλλα μέλια μέχρι να του γίνει έλεγχος σε κάποιο εργαστήριο ποιοτικού ελέγχου και χημικών αναλύσεων, με γνώσεις στα μελισσοκομικά προϊόντα.

Προσοχή λοιπόν στο τι πληρώνουμε και τι παίρνουμε.

Και να θυμάστε πως το Ελληνικό μέλι είναι το καλύτερο

Πηγή

http://www.kastoria.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=8364&Itemid=371

ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΕΣ ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΚΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ

1)Τα Ιμβερτοποιημένα ζάχαρα του εμπορίου δεν αυξάνουν την παραγωγή και δεν είναι καλύτερα από το μέλι σαν τροφή, ενώ ανιχνεύονται σίγουρα, όταν δίνονται στη συλλογή μελιού και ότι αναγράφεται στην ετικέτα δεν ισχύει, αφού από ανάλυση στο μέλι βρέθηκε αυξημένη ζαχαρόζη, ενώ στην ετικέτα αναγραφόταν μόνο γλυκόζη και φρουκτόζη.

Το ζαχαρόνερο που ιμβερτοποιείται με χυμό λεμονιού, κιτρικό οξύ, ασκορβικό οξύ και άλλα μέσα γίνεται με μικρή επιτυχία και αφήνουν ζαχαρόζη πάνω από 62%. Παράλληλα όμως παράγεται παραπροϊόν της ιμβερτοποίησης, η ουσία HMF, που είναι τοξική για τις μέλισσες σε συγκέντρωση μεγαλύτερη του 80% χιλιοστά γραμμαρίου ,στο κιλό.

Με έλεγχο τροφοδοσίας με ιμβερτοποιημένα σιρόπια διαπιστώθηκε ανίχνευση νοθείας, γιατί είχαν πολύ χαμηλή διαστάση. Η τροφοδότηση λοιπόν με ιμβερτοποιημένα σιρόπια, προκαλεί περισσότερα προβλήματα από την ωφέλεια που δίνει.

2)Η μεταφορά βασιλικών κελιών μπορεί να τραυματίσει τη λάρβα και πρέπει να αποφεύγεται η μετακίνηση ,όταν χρειάζεται 1-2 μέρες για να εκκολαφθεί βασίλισσα, δηλαδή 10 μέρες από τον εμβολιασμό.

Μπορούν να μεταφερθούν σε κατακόρυφες θέσεις και το καθένα χωριστά. Αλλά στη μεταφορά χρειάζεται προστασία από τις λακκούβες του δρόμου και ανατάραξη του μεταφορικού μέσου.

3)Η απολύμανση των κηρηθρών με υπεροξείδιο του υδρογόνου δεν έχει δοκιμαστεί, παρά μόνο για τον αποχρωματισμό του κεριού. (πηγή: ΜΕ, 2013, σελ. 254-259)

4)Νεονικοτινοειδές φυτοφάρμακο Ιμιντακλοπρίντ και η επιμόλυνση με Νοζεμίαση, όταν συμπέσουν αυξάνουν τη θνησιμότητα στο μελίσσι.

5)Η γύρη καλαμποκιού σαν τροφή των μελισσιών είναι μειονεκτική, γιατί της λείπουν αμινοξέα.

6)Αμυγδαλιές που ψεκάζονται με μυκητοκτόνα στην ανθοφορία τους, παρουσιάζουν αρνητική επίπτωση στο γόνο τους, αν συνδυαστούν κάποια μυκητοκτόνα πυρεθρινοειδή σκευάσματα, που έτσι γίνονται πιο τοξικά.

Υπάρχουν όμως σκευάσματα που μπορούν να χρησιμοποιηθούν ακίνδυνα, όταν γίνεται ο ψεκασμός πριν την ανθοφορία.

7)Εισαγόμενα μέλια με αναγραφή χώρας προέλευσης

Η απόφαση 183/2011 του Ανώτατου Χημικού Συμβουλίου, τροποποίησε την απόφαση 68/2002, για την αναγραφή της χώρας τρύγου στην ετικέτα των εισαγόμενων μελιών. Επομένως  δεν ισχύουν οι όροι: (μείγμα μελιών Ε.Κ.), (εκτός Ε.Κ.), ( και εντός Ε.Κ.). Έτσι ισχύει η υποχρεωτική αναγραφή της χώρας προέλευσης, όπου έγινε η συγκομιδή και αυτή η απόφαση άρχισε να ισχύει από 13-1-2012, προβλέποντας μεταβατική περίοδο 3 μηνών, για την προσαρμογή της αγοράς στην απαίτηση της επισήμανσης που εισάγεται, δηλαδή είναι υποχρεωτική από 13-4-2012.

Όμως και δυστυχώς ένα χρόνο σχεδόν μετά την υποχρεωτική εφαρμογή υπάρχουν στα super markets, ενδείξεις που είχαν πριν την απόφαση του ΑΧΣ και από έρευνα δεν βρέθηκε ούτε ένα από τα 18 εισαγόμενα με την ένδειξη της χώρας τρύγου.

Η εξήγηση: α) Δεν γίνονται έλεγχοι, αλλά  υπάρχει αδρανοποίηση των ελεγκτικών οργανισμών, β) Η απόφαση του ΑΧΣ δεν έχει ισχύ γιατί είναι  εθνική απόφαση ,που δεν υπερισχύει της Ε.Ε., αφού και η Ελλάδα δεν ζήτησε πράσινο φως από την Ευρώπη για τη ρύθμιση αυτή.

Έτσι η απόφαση του ΑΧΣ δεν εφαρμόζεται, τα εισαγόμενα μέλια κυκλοφορούν με τις παλιές ενδείξεις τους (ετικέτες) και τελικά η μεγάλη επιτυχία της ελληνικής μελισσοκομίας είναι κενό γράμμα. Και συλλυπητήρια για τους διαδικαστικά ανευθυνο-υπεύθυνους του κλάδου και της Δημόσιας Διοίκησης. (Πηγή: ΜΕ, τεύχος 2, Μαρτίου-Απριλίου 2013, σελ. 94)

8)Το διάφραγμα Σνέλγκροβ ελέγχει την είσοδο και έξοδο των εργατριών μελισσών, για αποφυγή της σμηνουργίας και βασίζεται στη λογική, ότι οι συλλέκτριες επιστρέφουν  στην είσοδο της κυψέλης που έχουν μάθει να χρησιμοποιούν, αλλά στοχεύει και στην παράλληλη, δημιουργία δεύτερης βασίλισσας. (Πηγή: ΜΕ, τ2, Μαρτίου-Απριλίου 2013, σελ. 94)

9)Η παρουσία νεκρών μελισσών μπροστά στην κυψέλη το πιθανότερο είναι γηρασμένος πληθυσμός ,που πεθαίνει και αποβάλλεται τις ζεστές μέρες. Οι μέλισσες δεν πετούν με το κρύο για να πεθάνουν. Αλλά εξαιρείται η περίπτωση που όταν εκχιονίσουμε τις κυψέλες, παρασύρονται σε έξοδο στο εκθαμβωτικά λευκό τοπίο και πετούν σ’ αυτό και χάνονται. (Πηγή: ΜΕ, τ2, Μαρτίου-Απριλίου 2013, σελ. 94)

10)Η διαίρεση των μελισσών πριν γίνει, πρέπει να θυμηθούμε το δόγμα ότι: τα μεγάλα μελίσσια δύσκολα φτιάχνονται και εύκολα διατηρούνται και αναπτύσσονται, ενώ τα μικρά μελίσσια φτιάχνονται εύκολα, με κίνδυνο να μην αναπτυχθούν και να χαθούν από πείνα. (Πηγή: ΜΕ, τ2, Μαρτίου-Απριλίου 2013, σελ. 96)

11)Η χρήση κινητής ή σταθερής σίτας στον πάτο της κυψέλης διευκολύνει την αποβολή των βαρρόα που πεφτουν με το σκόνισμα άχνης ζάχαρης ή έντονο κάπνισμα ή από φυσική αιτία και αυτό είναι καλό για τα μελίσσια, αλλά ο αυξημένος αερισμός που δίνουν τα αυστραλιανά καπάκια συλλειτουργούν με τη σίτα, σχηματίζοντας ρεύμα που στον καύσωνα είναι άνεση αερισμού, το Χειμώνα όμως είναι πρόβλημα απώλειας θερμοκρασίας, για σχηματισμό μελισσόσφαιρας. (Πηγή: ΜΕ, τ2, Μαρτίου-Απριλίου 2013, σελ. 96)

12)Το μέλι και η γύρη είναι οι φυσικές τροφές της μέλισσας που η αντικατάστασή τους με τεχνητές τροφές περιορίζουν τη φυσιολογική ανάπτυξη και λειτουργία των μελισσιών, αλλά μπορεί να είναι και τοξικές για τις μέλισσες.

Τέτοια προϊόντα είναι η ραφιναρισμένη ζάχαρη, τα ιμβερτοποιημένα σιρόπια και τα υποκατάστατα της γύρης που συνήθως περιέχουν σόγια.

Αυτή η τοξικότητα προέρχεται και από την ουσία: 5 υδροξυλμέθυλο – φουρφουράλη (HMF) ,που παράγεται με ιμβερτοποίηση δηλαδή  διάσπαση της κοινής ζάχαρης (σακχαρόζης) σε απλά ζάχαρα, γλυκόζη και φρουκτόζη, με χρήση βέβαια οξέων ή ενζύμων και παράλληλα θέρμανση με βρασμό.

Η μέση θανατηφόρα δόση της ουσίας αυτής, που λέγεται HMF, είναι 150 χιλιόγραμμα στα 1.000 γραμμάρια (κιλό). Σ’ αυτή τη δόση πεθαίνουν νεαρές μέλισσες εντός 3 ημερών σε ποσοστά από 50% και πριν την 20ή μέρα της ζωής τους.

Για ασφάλεια των μελισσιών οι μελισσοτροφές πρέπει να έχουν HMF κάτω από 20 χιλιοστά του γραμμαρίου κατά κιλό. Αυτό έχει γίνει δεκτό σαν όριο. Όμως η βλαπτικότητα στις μέλισσες δεν εκδηλώνεται σαν άμεση τοξίκωση, αλλά σε  μείωση του χρόνου ζωής των μελισσών.

Και να συμπληρωθεί ότι το σιρόπι για τη βιομηχανία των αναψυκτικών είναι ακατάλληλο για τις μέλισσες, γιατί παράγεται με τη χρήση οξέων, που αυξάνουν σημαντικά την HMF. Επίσης το σιρόπι που προέρχεται από άμυλο και περιέχει πολύ γλυκόζη και μαλτόζη, δεν πρέπει να χρησιμοποιείται για ξεχειμώνιασμα.

13)Οι υψηλές συγκεντρώσεις HMF των μελισσοτροφών θεωρούνται σαν μία από τις αιτίες  του Συνδρόμου Κατάρρευσης των μελισσοκομείων.

14)Από τον Κανονισμό 1804/1999 της Βιολογικής Μελισσοκομιας , που ίσχυσε μέχρι το 2007, προτεινόταν η χρήση της ουσίας Βεταϊνης ,που βρίσκεται στη μελάσα, ενώ είναι τοξική και επικίνδυνη για τις μέλισσες.

15)Από το Διαδίκτυο δόθηκε συνταγή για την καταλληλότητα της μελισσοτροφής, που το ζήτησαν συνδρομητές της Μελισσοκομικής Επιθεώρησης.

Σ’ αυτή λοιπόν τη συνταγή προτάθηκαν υψηλές θερμοκρασίες και χρήση χυμού λεμονιού ,που και τα δύο αυτά αυξάνουν σημαντικά την περιεκτικότητα σε HMF.

Στην συνέχεια τέθηκε το ερώτημα για την καταλληλότητα των μελισσοτροφών του εμπορίου και ιδιαίτερα της βανίλιας, που παράγεται με υψηλές θερμοκρασίες.

Έτσι ο Μελισσοκομικός Σύλλογος Θεσσ/νίκης προμηθεύτηκε 18 διαφορετικές μελισσοτροφές του εμπορίου και τις προσκόμισε σε εργαστήριο Μελισσοκομίας, που αναλύθηκαν για περιεκτικότητα σε HMF και ζάχαρα.

Παράλληλα από το προσωπικό του εργαστηρίου παρασκευάστηκε μελισσοτροφή βανίλια και καραμέλα κάτω από ελεγχόμενες συνθήκες θερμοκρασίας, για να απαντηθούν ερωτήματα που τέθηκαν.

Αυτήν την έρευνα την πρόσφερε το εργαστήριο Μελισσοκομίας (χωρίς χρηματοδότηση από άλλο φορέα) και παρέχει την επόμενη πληροφόρηση: Οι μελισσοτροφές που χρησιμοποιούνται στη μελισσοκομία είναι οι εξής:

Α. ΖΥΜΑΡΙ ΤΥΠΟΥ ΚΑΡΑΜΕΛΑ

Από πυκνό διάλυμα ζάχαρης με λεμόνι που βράζει ορισμένα λεπτά και στη συνέχεια αφήνεται να κρυώσει πριν δοθεί στα μελίσσια.

Β. ΖΥΜΑΡΙ ΤΥΠΟΥ ΒΑΝΙΛΙΑ

Γ. ΖΑΧΑΡΟΖΥΜΑΡΑ ΕΜΠΟΡΙΟΥ

Δ. ΖΥΜΑΡΙΑ ΕΜΠΟΡΙΟΥ ΑΓΝΩΣΤΟΥ ΤΡΟΠΟΥ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ

Στις 5 δοκιμές παρασκευής σημειώθηκαν τα εξής:

ΔΟΚΙΜΕΣ	ΝΕΡΟ (ml)	ΖΑΧΑΡΗ (κιλά)	ΛΕΜΟΝΙ (ml)	ΜΕΓΙΣΤΗ ΘΕΡΜΟΚΡΑΣΙΑ ΠΟΥ ΑΝΑΠΤΥΧΘΗΚΕ ΣΕ ΒΑΘΜΟΥΣ ΚΕΛΣΙΟΥ	HMF Χιλιοστά/κιλό
1.	100	1000	10	120	8/4
2.	100	1000	20	120	41/2
3.	100	1000	30	128	234/1
4.	100	500	10	118	39/4
5.	200	2000	40	147	354/6

Πρόταση όμως του εργαστηρίου μελισσοκομίας από τα μέχρι τώρα δεδομένα,είναι η αποφυγή  της υπερβολικής θέρμανσης και η περιορισμένη χρήση οξέων ή η εξουδετέρωση του όξινου περιβάλλοντος αμέσως μετά την πραγματοποίηση της αντίδρασης.

Ιδιαίτερη προσοχή θα πρέπει να δοθεί στα ζυμωτά ζυμάρια, καθώς η βανίλια φαίνεται να εμφανίζει σταθερά χαμηλές τιμές HMF.

Επί πλέον θα ήταν σημαντικό να αναγράφεται σε κάθε συσκευασία το περιεχόμενο ή η σύσταση του προϊόντος, για να γνωρίζει ο μελισσοκόμος τι περιέχει και να επιλέγει να αγοράζει και με άλλα κριτήρια πέρα από το κόστος.

Η θέσπιση ορίων HMF για τις μελισσοτροφές του εμπορίου είναι απαραίτητη και πρέπει να προωθηθεί από το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων. (Πηγή: Μελισσοκομική Επιθεώρηση, τ.2, Μαρτίου-Απριλίου 2013, σελ. 98-101)

Και σε όλη αυτή την αξιόλογη προσπάθεια να υπενθυμίσει η ιστοσελίδα μας 2 σχετικά άρθρα:

Α) Μελισσοκομική Επιθεώρηση, Σεπτέμβριου-Οκτωβρίου 2013, σελ. 312, ΜΕΛΙΣΣΟΤΡΟΦΕΣ ΕΜΠΟΡΙΟΥ – Ένα γενικό αλαλούμ – Τι μπορεί να γίνει (κ. Ανδρέα Θρασυβούλου, εργαστήριο Μελισσοκομίας ΑΠΘ και

Β) Ανάρτησή μας 7/9/2013, Ανοιχτή επιστολή προς την ΟΜΣΕ (Αξιότιμο Πρόεδρο, Κο Βασίλειο Ντούρα)