ΦΥΛΕΣ ΜΕΛΙΣΣΩΝ

 (Δερματόπουλος 1955).

 ΦΥΛΕΣ ΜΕΛΙΣΣΩΝ (ΡΑΤΣΕΣ) 

Το είδος μέλισσα η μελιτοποιός ή μελιτοφόρος (APIS MELIFICA-MELIFERA) περιλαμβάνει ένα μεγάλο αριθμό ποικιλιών, που με την καλλιέργεια και τις διασταυρώσεις, κάτω από την επίδραση διαφορετικών οικολογικών αιτιών, έχουν υποδιαιρεθεί σε πολλές φυλές με διαφορετική εξωτερική εμφάνιση και με διαφορετικές ιδιότητες, προτερήματα ή ελαττώματα Ο ΔΕΙΚΤΗΣ ΩΛΕΝΗΣ είναι ένα από τα πιο ακριβή χαρακτηριστικά που χρησιμοποιούνται για τη διάκριση των διάφορων φυλλών μελισσών και για τον έλεγχο της καθαρότητας τους. 

Βρίσκεται αν διαιρέσουμε το μήκος της φλέβας του φτερού στο σημείο " α " δια του μήκους της φλέβας στο σημείο " β "

2. Πίνακας 1. ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΔΙΑΚΡΙΣΕΩΣ ΤΩΝ ΦΥΛΩΝ ΜΕΛΙΣΣΩΝ A/A Φυλές μελισσών Χαρακτηριστικός Χρωματισμός Δείκτης ωλένης σε χιλ Μήκος γλώσσας σε χιλ. 1 Αιγυπτιακή APIS M. FASCIATA Γκρίζο χνούδι 2,46 5,65 2 Γερμανίας APIS M. MELLIFICA Μαύρη, κίτρινες κηλίδες 1,80 6,30 3 Γαλλίας APIS M. MELLIFICA Μαύρη, κίτρινες κηλίδες 1,70 6,35 4 Μαρόκου APIS M. INTERMISSA Μαύρη 2,20 6,45 5 Κυπριακή APIS M. CYPRIA Κίτρινοι δακτύλιοι 2,50 6,48 6 Ιταλική APIS M. LIGUSTICA Κίτρινοι δακτύλιοι 2,50 6,50 7 Ελληνική APIS M. CECROPIA Γκρίζο χνούδι 2,70 6,50 8 Αυστρίας-Γιουγκοσλαβίας APIS M. CARNICA Μαύρη 2,60 6,70 9 Καυκάσου APIS M. CAUCASSICA Μαύρη 2,10 6,90  2.2 ΚΑΤΟΙΚΙΑ ΤΗΣ ΜΕΛΙΣΣΑΣ Στη φυσική κατάσταση οι μέλισσες φωλιάζουν στις κοιλότητες κορμών δέντρων και βράχων, «στην κουφάλα σου φώλιασε μελίσσι γέρικη ελιά που γέρνεις με τη λίγη πρασινάδα, που ακόμα σε τυλίγει, κτλ…..» όπως λέει και το ωραίο ποίημα του Λορέντζου Μαβίλη. Φωλιάζουν ακόμη στις στέγες σπιτιών ή στα διάκενα των τοιχωμάτων των κτιρίων. Η σύγχρονη κυψέλη με τα κινητά πλαίσια, που χρησιμοποιείται σήμερα σε παγκόσμια κλίμακα, έχει προϊστορία που συνδέεται με τον τόπο μας. Όλοι οι ξένοι συγγραφείς αναφέρουν ότι οι Έλληνες των Κυκλάδων νησιών τον 17ο αιώνα και παλιότερα, κυψέλες-κοφίνια, που οι κινητές τους κερήθρες, χτισμένες και κρεμασμένες από πήχες αραδιασμένες στη σειρά, σχημάτιζαν το κάλυμμα των κοφινοκυψελών τους. Τέτοιες κυψέλες με την ονομασία «ανάστομα κοφίνια» διατηρούνταν μέχρι προ μερικών ετών στην Αττική και στην Κρήτη